Xosé Manuel Beiras
Todo muda de sócato coa brutal irrupción de "Atila en Galiza" no vran do 1936, que impón polo terror un rexime totalitario, o do fascismo franquista, que vai durar nada menos ca catro decénios -cáseque a metade do "longo século xx". Todo muda súpetamente en traxedia para o movemento emancipador da nación galega e para o povo galego mesmo. Para o común do povo: xenocidio inda hoxe non recoñecido, pavura inda até hai pouco non sandada, memoria inda agora non restaurada -e longuísimo confinamento no silenzo, no atraso e no auto-odio. Para o nacionalismo, e máis para a esquerda transformadora, mesmo tamén para o resto das orgaizacións republicáns: exterminio das redes de cadros políticos, sociais e culturais por eliminación física, exilio, cadea, "depuración" -ou simples amordazamento e redución á impotencia dos supervivintes. Un povo derrotado, aferrollado e empavorecido, socialmente retrotraído a varios decenios atrás na sua historia; un tecido democrático escalazado e esfiachado, coas suas elites políticas esfrangulladas: só a guerrilla antifascista galega resiste no maquis neses negros anos da feroz post-guerra española e da II Guerra mundial.
* Ler o artigo completo no xornal Galicia Hoxe (aquí).
Nenhum comentário:
Postar um comentário