 |
| Elena Salgado, vicepresidenta e ministra de economía (á esquerda) e Emilio Botín (segundo pola dereita), presidente do emporio bancario BSCH. No medio de ambos o presidente de Cantabria. |
A vicepresidenta económica, Elena Salgado, anunciou onte que o Fondo de Garantía de Depósitos (FGD), ese que garante os nosos aforros en caso de quebra dos bancos, asumirá a partir de agora as perdas do FROB derivadas da reestruturación de caixas e recapitalización do sistema bancario.
Isto significa que, se un banco ou caixa necesita ser rescatado, o FROB contará co respaldo do FGD para asumir posíbeis perdas. Ou, dito doutro xeito, o FROB usará o diñeiro que garante os aforros dos cidadáns para rescatar entidades e evitar a súa quebra.
Isto lévanos ao seguinte paradoxo: se os fondos do FGD están dedicados agora a evitar a quebra de bancos... de que vai protexer os aforradores? Como vai devolvernos os nosos aforros ante a caída dun banco se todo o seu diñeiro está destinado a evitar tal eventualidade?
Cabe lembrar que o FGD recibe o seu capital das achegas que fan as entidades bancarias. Este feito foi usado pola ministra Salgado para xustificar esta medida con frases tan biensonantes como enganosas: "así o sector financeiro asume na súa totalidade os custos que poida ter a reestruturación" e "a reestruturación do sistema non debe supor un custo para o contribuínte nin déficit para o Estado".
A RAE define "falacia" como "engano, mentira ou fraude con que se tenta danar a alguén". Non sabemos se Elena Salgado buscaba facer dano a ninguén, o que si sabemos é que disfrazar esta medida como acto de xustiza social é, en efecto, un argumento falaz, e por tanto un engano, unha mentira e unha fraude.
Isto significa que, se un banco ou caixa necesita ser rescatado, o FROB contará co respaldo do FGD para asumir posíbeis perdas. Ou, dito doutro xeito, o FROB usará o diñeiro que garante os aforros dos cidadáns para rescatar entidades e evitar a súa quebra.
Isto lévanos ao seguinte paradoxo: se os fondos do FGD están dedicados agora a evitar a quebra de bancos... de que vai protexer os aforradores? Como vai devolvernos os nosos aforros ante a caída dun banco se todo o seu diñeiro está destinado a evitar tal eventualidade?
Cabe lembrar que o FGD recibe o seu capital das achegas que fan as entidades bancarias. Este feito foi usado pola ministra Salgado para xustificar esta medida con frases tan biensonantes como enganosas: "así o sector financeiro asume na súa totalidade os custos que poida ter a reestruturación" e "a reestruturación do sistema non debe supor un custo para o contribuínte nin déficit para o Estado".
A RAE define "falacia" como "engano, mentira ou fraude con que se tenta danar a alguén". Non sabemos se Elena Salgado buscaba facer dano a ninguén, o que si sabemos é que disfrazar esta medida como acto de xustiza social é, en efecto, un argumento falaz, e por tanto un engano, unha mentira e unha fraude.
O FGD non aguantará nin o primeiro asalto
Esta nova carga debilita aínda máis un Fondo de Garantía de Depósitos no que poucos confiaban xa. Moitas foron as voces que critican a falta de capital deste fondo, que actualmente conta con apenas 6.600 millóns de euros.
Para facernos unha idea, o FROB xa leva, segundo o Banco de España, 7.551 millóns de euros gastados en recapitalizar caixas de aforro, un desembolso que, de correr a cargo do FGD, xa o deixou totalmente seco e con déficit.
Que pasará se outro banco necesita recapitalizarse? E se non hai diñeiro para rescatala e o banco acaba crebando, con que diñeiro se devolverán os aforros aos cidadáns se NON HAI DIÑEIRO?
A solución parece sinxela: que bancos e caixas acheguen máis diñeiro ao FGD. Actualmente a súa contribución total é duns 850 millóns ao ano, unha cifra que parece insuficiente para facer fronte a tanta responsabilidade. Con todo, a Ministra descartou esta posibilidade. Parece que haberá que apañarse con 6.600 millóns para cubrir unhas necesidades potencialmente moito maiores.
Acabáronse os depósitos?
A forma de aforrar está a cambiar. O Fondo de Garantía xa non tranquiliza a ninguén, así que estamos ante unha nova realidade na que os depósitos deixaron de ser aquela aposta 100% segura de outrora. O mercado abriuse, e produtos como bonos e pagarés toman un novo protagonismo. A partir do 24 de outubro, sen ir máis lonxe, lánzase unha nova emisión de Bonos da Generalitat até o 5,25% TAE, unha rendibilidade moi superior á de calquera depósito do mercado actual. Ademais, Santander e BBVA lanzaron unha emisión de pagarés en setembro até o 3,75% TAE.
A pregunta é, cun FGD practicamente desactivado? son os bonos e pagarés tan seguros como os depósitos? E a resposta é sinxela: depende da solvencia da entidade.
A partir de agora parece que camiñamos sen rede de seguridade, así que haberá que aprenderse ben a solvencia dos bancos españois para evitar así que os nosos aforros convértanse en meras cifras sen valor no computador de calquera oficina.
Nenhum comentário:
Postar um comentário