Editorial do Terra e Tempo, voceiro da Unión do Povo Galego (UPG), tirado de aquí.
 |
| Novo Concello Nacional saído da XIII AN do BNG |
Cómpre comezar por deixar claro cales foron os resultados que as distintas candidaturas obtiveron en relación cos de hai case tres anos, para valorar cal foi a evolución das distintas correntes neste período. Pois ben, na votación das candidaturas para o Consello Nacional, Alternativa pola Unidade obtivo o 48,76% dos sufraxios, Para un novo Proxecto Común, Refundación e Rexeneración (+G e EI), o 45,65 % e o Movemento Galego ao Socialismo, o 5,59%. Na Asemblea anterior, no 2009, o resultado fora, respectivamente, o 45,29%, o 51,59% e o 3,13%. Á vista está que se produciu un avance de Alternativa pola Unidade de tres puntos e medio e do MGS de dous puntos e medio. A importante porcentaxe obtida por "Para un novo Proxecto..." é inferior en 6 puntos á conseguida pola suma de EI e +G na Asemblea de Maio de 2009. Esta é unha consideración obxectiva. Tan obxectiva como o indubidábel pluralismo ideolóxico e político dentro do abano nacionalista, organizado ou non internamente, que existe no BNG. Por iso é unha fronte, non un partido.
Se nas candidaturas á presidencia da Xunta xa na primeira votación foi electo o candidato da Alternativa pola Unidade, Francisco Jorquera co 53,37% no caso da Portavocía nacional necesitouse unha segunda volta por non ter acadado ninguén máis do 50%. Realizada a segunda votación, foi electo portavoz nacional o candidato da Alternativa, Guillerme Vázquez, tamén polo 53,95%. Resultado ao que colaborou coa súa contribución o Movemento Galego ao Socialismo.
Outra consideración obxectiva é a esmagadora aprobación do relatorio base, das teses política e organizativa. Para a Alternativa pola Unidade era esta unha cuestión central, vital, do proceso asembleario. Porque estaba en causa manter a traxectoria e a función histórica do BNG, actualizando, pondo ao día as análises con propostas e alternativas de actuación concretas. Nun contexto de caos e confusión ideolóxica e política, a clarificación do nacionalismo resulta esencial para unha acción social audaz e contundente, acorde coas necesidades do pobo galego, nesta etapa de globalización. Non é, pois, casual, que a cuestión da Unión Europea, como espazo globalizador, estivese no centro do debate asembleario. En consonancia coa tradicional interpretación do BNG, que, desde o seu nacemento, sempre criticou e se opuxo a este modelo de Unión Europea, polas súas desastrosas consecuencias para o pobo galego, o relatorio actualiza o seu significado hoxe para as maiorías sociais, pondo de manifesto como é un espazo económico e político ao servizo dos oligopolios. As nacións sen estado, a periferia europea, as maiorías sociais, a democracia, para os individuos e os pobos, non son os alicerces do modelo de UE en marcha. O relatorio aprobado define con precisión cal é o modelo que o nacionalismo galego defende. Nada a ver co proceso en construción, que indican rexeitarán con todas as súas forzas. Tamén foi centro de debate a cuestión da autonomía, analizando a evolución do modelo autonómico e os límites constitucionais a este respecto. É unha cuestión crucial non só para defender socialmente a superación do marco autonómico, por obsoleto e inadecuado para resolver os problemas de Galiza, senón tamén para comprender por que se necesita un cambio constitucional a favor das maiorías sociais e da capacidade de decidir as nacións que integramos o Estado. Para unha forza política nacionalista e ao servizo das clases populares, con posibilidades de acceder ao goberno da Xunta, esta análise resulta imprescindíbel. Trátase de sermos conscientes de en que condicións, con cantos límites, gobernaría o nacionalismo, para deseñar unha acción de goberno que non frustre, ao tempo que anime e incentive a superar eses límites impostos desde fóra. Polo demais, o relatorio aporta novidades para mellorar a estrutura organizativa do BNG, de forma que se incentive a participación da militancia, a responsabilidade e a unidade de acción na sociedade. A militancia que participou no debate foi contundente, aprobando o relatorio con 1.997 votos a favor, case o 70% dos votos.
O tratamento informativo de todo o proceso asembleario demostra, por se alguén aínda segue sen se decatar, que non vivimos nunha sociedade con poderes democráticos e moito menos neutrais. A falta de ponderación, no caso de Galiza, chega ao paroxismo. O espazo concedido ao proceso nalgúns medios de comunicación, os días anteriores e os mesmos días do plenario, en tanto que era un proceso conflitivo, foi de intención negativa e desmesurado en relación co que se concede ao BNG habitualmente. Calquera diría que se trataba da forza política que goberna na Galiza. Nada a ver coa insignificancia ou censura que aplican ás iniciativas e a acción política do BNG nas institucións e na sociedade, ao longo do ano. Adoitan desprezar mesmo a súa representatividade electoral. Esta actitude debía levar á reflexión sobre determinadas condutas en relacións coa utilización dos medios para dirimir problemas internos. En todo caso, malia tanta interferencia externa, a militancia actuou soberanamente. Fracasou, en boa maneira, a artillería mediática destinada a convulsionar irracionalmente o desenvolvemento da Asemblea do BNG (foi un modelo de democracia, transparencia e organización) e, por suposto, non logrou, malia a manipulación evidente e o sectarismo procaz, invalidar a proposta da Alternativa pola Unidade, en absoluto da UPG como se pretendeu trasladar de xeito insidioso, pois é ben coñecido que a participación de persoas independentes nesa corrente é maioritaria.
Precisamente a participación, a transparencia de todo o proceso, os resultados finais, deberían valer, para, de unha vez por todas, deixar de alimentar a tese, torticeira, infundada e interesada, de que o BNG é unha organización cuns órganos manipulados por non se sabe que aparato. Non hai organización máis democrática que o BNG, nin máis transparente. É máis, por primeira vez o que a Alternativa pola Unidade representa ten a maioría relativa na parte do Consello Nacional electa pola Asemblea Nacional. Lembremos que, na celebrada en 2009, a maioría absoluta estaba constituída polos representantes de +G e EI.
A unidade de acción e o respecto polas decisións maioritarias, previos os debates necesarios e coas discrepancias lóxicas, son imprescindíbeis se queremos que o BNG sexa visto como unha forza política fiábel, responsábel e útil, a única que o pode ser para o pobo galego. Cunha Executiva por todos participada, non debería haber a tentación de recorrer a unha dialéctica de goberno e oposición no interior do BNG. Ábrese unha nova etapa. Estamos seguros de que a convicción de que non podemos seguir como até agora, levará a unha rectificación, dentro do respecto ao debate libre e plural, das condutas que danan ou desprestixian o BNG na sociedade.
Se nas candidaturas á presidencia da Xunta xa na primeira votación foi electo o candidato da Alternativa pola Unidade, Francisco Jorquera co 53,37% no caso da Portavocía nacional necesitouse unha segunda volta por non ter acadado ninguén máis do 50%. Realizada a segunda votación, foi electo portavoz nacional o candidato da Alternativa, Guillerme Vázquez, tamén polo 53,95%. Resultado ao que colaborou coa súa contribución o Movemento Galego ao Socialismo.
Outra consideración obxectiva é a esmagadora aprobación do relatorio base, das teses política e organizativa. Para a Alternativa pola Unidade era esta unha cuestión central, vital, do proceso asembleario. Porque estaba en causa manter a traxectoria e a función histórica do BNG, actualizando, pondo ao día as análises con propostas e alternativas de actuación concretas. Nun contexto de caos e confusión ideolóxica e política, a clarificación do nacionalismo resulta esencial para unha acción social audaz e contundente, acorde coas necesidades do pobo galego, nesta etapa de globalización. Non é, pois, casual, que a cuestión da Unión Europea, como espazo globalizador, estivese no centro do debate asembleario. En consonancia coa tradicional interpretación do BNG, que, desde o seu nacemento, sempre criticou e se opuxo a este modelo de Unión Europea, polas súas desastrosas consecuencias para o pobo galego, o relatorio actualiza o seu significado hoxe para as maiorías sociais, pondo de manifesto como é un espazo económico e político ao servizo dos oligopolios. As nacións sen estado, a periferia europea, as maiorías sociais, a democracia, para os individuos e os pobos, non son os alicerces do modelo de UE en marcha. O relatorio aprobado define con precisión cal é o modelo que o nacionalismo galego defende. Nada a ver co proceso en construción, que indican rexeitarán con todas as súas forzas. Tamén foi centro de debate a cuestión da autonomía, analizando a evolución do modelo autonómico e os límites constitucionais a este respecto. É unha cuestión crucial non só para defender socialmente a superación do marco autonómico, por obsoleto e inadecuado para resolver os problemas de Galiza, senón tamén para comprender por que se necesita un cambio constitucional a favor das maiorías sociais e da capacidade de decidir as nacións que integramos o Estado. Para unha forza política nacionalista e ao servizo das clases populares, con posibilidades de acceder ao goberno da Xunta, esta análise resulta imprescindíbel. Trátase de sermos conscientes de en que condicións, con cantos límites, gobernaría o nacionalismo, para deseñar unha acción de goberno que non frustre, ao tempo que anime e incentive a superar eses límites impostos desde fóra. Polo demais, o relatorio aporta novidades para mellorar a estrutura organizativa do BNG, de forma que se incentive a participación da militancia, a responsabilidade e a unidade de acción na sociedade. A militancia que participou no debate foi contundente, aprobando o relatorio con 1.997 votos a favor, case o 70% dos votos.
O tratamento informativo de todo o proceso asembleario demostra, por se alguén aínda segue sen se decatar, que non vivimos nunha sociedade con poderes democráticos e moito menos neutrais. A falta de ponderación, no caso de Galiza, chega ao paroxismo. O espazo concedido ao proceso nalgúns medios de comunicación, os días anteriores e os mesmos días do plenario, en tanto que era un proceso conflitivo, foi de intención negativa e desmesurado en relación co que se concede ao BNG habitualmente. Calquera diría que se trataba da forza política que goberna na Galiza. Nada a ver coa insignificancia ou censura que aplican ás iniciativas e a acción política do BNG nas institucións e na sociedade, ao longo do ano. Adoitan desprezar mesmo a súa representatividade electoral. Esta actitude debía levar á reflexión sobre determinadas condutas en relacións coa utilización dos medios para dirimir problemas internos. En todo caso, malia tanta interferencia externa, a militancia actuou soberanamente. Fracasou, en boa maneira, a artillería mediática destinada a convulsionar irracionalmente o desenvolvemento da Asemblea do BNG (foi un modelo de democracia, transparencia e organización) e, por suposto, non logrou, malia a manipulación evidente e o sectarismo procaz, invalidar a proposta da Alternativa pola Unidade, en absoluto da UPG como se pretendeu trasladar de xeito insidioso, pois é ben coñecido que a participación de persoas independentes nesa corrente é maioritaria.
Precisamente a participación, a transparencia de todo o proceso, os resultados finais, deberían valer, para, de unha vez por todas, deixar de alimentar a tese, torticeira, infundada e interesada, de que o BNG é unha organización cuns órganos manipulados por non se sabe que aparato. Non hai organización máis democrática que o BNG, nin máis transparente. É máis, por primeira vez o que a Alternativa pola Unidade representa ten a maioría relativa na parte do Consello Nacional electa pola Asemblea Nacional. Lembremos que, na celebrada en 2009, a maioría absoluta estaba constituída polos representantes de +G e EI.
A unidade de acción e o respecto polas decisións maioritarias, previos os debates necesarios e coas discrepancias lóxicas, son imprescindíbeis se queremos que o BNG sexa visto como unha forza política fiábel, responsábel e útil, a única que o pode ser para o pobo galego. Cunha Executiva por todos participada, non debería haber a tentación de recorrer a unha dialéctica de goberno e oposición no interior do BNG. Ábrese unha nova etapa. Estamos seguros de que a convicción de que non podemos seguir como até agora, levará a unha rectificación, dentro do respecto ao debate libre e plural, das condutas que danan ou desprestixian o BNG na sociedade.
Nenhum comentário:
Postar um comentário