Aarón Reyes. Tirado de aquí e traducido por Revolta Irmandiña.
Dígollo así, de entrada, porque sei que nunca vai lerme, como nunca le vostede libros, nin máis nada que xornais deportivos como vostede mesmo confirmou, gabándose, como bo español de ser un ignorante. Non se engane, por iso o votou tanta xente. Perdoen os demais o exabrupto, mais é que está demostrado que somos o que os nosos pais nos educaron, e se vostede e os seus ministros son como son, é porque as súas nais moi ben non o fixeron. A pesar dos colexios de pago, de pertencer á oligarquía de épocas ditatoriais, etc.
Verá vostede, señor presidente. O que máis me molesta non é que vostede sexa un bastardo malnacido, senón un ignorante, e sobre todo un mentireiro. Presentouse a unhas eleccións dicindo que non faría cousas que agora fai. Dixo hai tempo que a posibilidade dunha amnistía fiscal parecíalle inxusta e absurda, e non tardou nin tres meses en recorrer a esta medida de forma inxusta e absurda, como sinala o deputado de EU Alberto Garzón ao que vostede e os seus secuaces ningunean como a calquera outro que non sexa seguidor seu. Esa é a democracia que vostedes entenden, ignorar aos representantes da cidadanía que non lles afín. Vostede dixo que a Sanidade e a Educación non se tocaban, e tocárona pero ben. Á banca nada, e iso que os grandes expertos en economía sinalan que, ou lle metemos man aos seus amigos das finanzas, ou imos a pique.
Voulle a explicar unas cantas cousas dado que vostede é un ignorante que le prensa deportiva en lugar de libros de historia, economía ou política. Durante os anos 20 houbo xente que tivo a xenial idea de crecer moito, por encima das súas posibilidades como agora teñen vostedes tan de moda dicirnos. Tanto que mesmo a Churchill, para saír da situación de postguerra, ocorréuselle revalorizar líbraa, o que trouxo baixada de soldos e aumento das horas de traballo. Non só non se creceu por encima do esperado senón que destruíu a posibilidade de crear un modelo sustentable de crecemento baseado no consumo, o que permite terciarizar unha economía e facela verdadeiramente competitiva. Iso é ser un país desenvolvido e non gañar mundiais de fútbol. Cando chegou a crise do 29 e a posterior recesión mundial nos 30, nun país tan pouco sospeitoso de socialista, comunista ou o que vostedes queiran, como EUA, decidiron adoptar unha cousa chamada New Deal, que consistiu, entre outras cousas, en subir os soldos e baixar as horas de traballo. Como consecuencia, había máis postos de traballo para cubrir esas horas de menos, e os que saían do seu traballo investíano en consumo, o que reactivou a economía e permitiu ao país dar un definitivo empuxón cara arriba para saír vitorioso dunha Guerra Mundial que librou en tres continentes.
Por se vostede non o sabe, as medidas que está a executar conseguiron o contrario. Falo en pasado porque talvez non o saiba, mais non hai nada novo nos famosos "recortes". Arxentina, Chile, Polonia, Rusia e así até un longo etc de países engrosan unha horrible lista de fracasos das políticas neoliberais de Milton Friedman e o Consenso de Washington que desde os 70 levan tentando facernos crer que mergullar a un país no shock económico é unha saída á crise. Xamais as medidas da Escola de Chicago funcionaron. Xamais un país saíu da crise desa forma. Xamais unha sociedade se beneficiou diso. Pola contra, xerou suicidios, deterioración do Estado do Benestar (que vostedes insisten en dicir que se terminou mentres vemos como crece e desenvólvese noutros países da nosa contorna) e destruíu o futuro de numerosas xeracións.
Vostede mente, señor Presidente, e é sumamente perigoso. Porque o anterior era un inútil, mais vostede é un pirómano en metade dun incendio. O outro cría vivir no País das Marabillas e vostede estanos sumindo no País dos Horrores. Toda política fiscal que non se base na xeración de riqueza, toda medida relativa ao empresariado que non atenda prioritariamente ás empresas que cotizan máis do 60% das súas ganancias en forma de soldos e impostos en España (e non Repsol, que soamente inviste un 20% e agora deféndena como española; hai empresas estranxeiras que reparten máis beneficios ao conxunto do país), todo o que non sexa alumar un futuro baseado na investigación e non no traballo precario, é destruír o futuro do país. A vostede e os seus secuaces éncheselles a boca dicindo que hai que fomentar o emprendedorismo, e en lugar diso desenvolven un plano baseándose nos ideais especulativos dos dirixentes da CEOE cuxo historial de empresas arruinadas pola especulación da que eles saen indemnes mentres o Estado faise cargo dos parados que deixan é absolutamente bochornosa. Eliminan de todo plano de emprendedores a posibilidade do emprendedor social e xeran unicamente unha nova caste de quenllas amparadas nunha reforma laboral neofeudal.
Vostedes esquécense que os países desenvolvidos como os EUA, Alemaña, Francia, etc., invisten entre o 2'6 e o 3'4% do PIB en I+D+I. España non só necesita un esforzo superior (en torno ao 6%) para porse á súa altura senón que vostedes baíxannos o investimento do 1'3% ao 0'9%. Para entendernos, vostede que só le sobre deportes, é a diferenza entre inventar un coche, e fabricalo. Quen o inventa ten os beneficios de todos e cada un dos coches que se venden. Quen o fabrica só das unidades que saen da súa fabrica. Onde se inventan os coches? En Alemaña, por citar un caso. Onde se fabrican? En España, Polonia ou Rumania. É evidente de quen estamos máis preto, pois. Ao darlle o machadazo que vostede lle deu á investigación condénanos a ser un país de camareiros, portaequipaxes, e por suposto de traballadores pouco ou nada cualificados que traballemos para empresas estranxeiras a soldos miserables mentres temos a moeda dos países con mellor calidade de vida. Se seguimos no euro é para vivir como eles, non para que vostedes fágannos vivir como en Botsuana con prezos de París.
Vostede estanos suicidando economicamente. Talvez non saiba quen é Paul Krugman, pero é Premio Nobel de Economía. Para el é evidente que vostede nos mente ou non quere darse conta de que non estamos nin sequera en recesión, senón en fase de depresión, e as súas medidas afúndennos cada vez máis. Aceptou ser o banco de probas do FMI, cuxas medidas xa arruinaron a varios países, pregunte se non por Grecia ou Italia onde están a fracasar estrepitosamente. Vostede non lle di á xente que estamos metidos nunha III Guerra Mundial cuxas armas non son de lume, senón que teñen a forma de experimentos socio-económicos, onde os tanques son axencias de cualificación da débeda, onde os países utilizan aos cidadáns para intereses alleos a estes, e onde, ao final, a xente está a morrer e sufrindo, como en calquera guerra. Vostede dinos que é bo meter a corenta alumnos por clase, que é bo que haxa menos profesores, menos médicos, menos atención sanitaria, e ás veces penso que simplemente vostede é imbécil, que non pode ser que actúe con maldade. E crer, sígoo pensando. Os malos seguramente son outros, vostede non ten a intelixencia suficiente para darse conta de todo iso. Si a ten, en cambio, para saber que todo isto pode traer revoltas sociais, axitación na rúa. Por iso vai aprobar unha medida pola cal será terrorismo e condena criminal resistirse á vontade do Goberno expresada nos seus brazos de coerción, é dicir, ao policía. Como eu estoulle dicindo isto, seguramente me acusará de terrorismo por incitar á xente a dicirlle a vostede as verdades á cara.
Señor Presidente, vostede non quere dicilo porque a Führer Merkel ameázalle desde o IV Reich que se instalou. Non é unha esaxeración, ouza, que o di até o Financial Times que como todo o mundo sabe é moi de esquerdas sen dúbida. Estamos metidos en metade dunha III Guerra Mundial, volvo repetirllo, e non é unha idea unicamente miña, senón de xente desa que estudou, ten doutoramentos, deu clase en varias universidades, viaxou polo mundo, leu moito, moito, fala varios idiomas, viviu diferentes procesos de crises e recuperación, e a algúns tamén lles gustan os deportes. Porén tamén ven que vostedes nos meteron unha primeira fase de Movementos Financeiros que afogaron a nosa economía e agora métennos nunha fase de Posicións para afundirnos no shock, no medo, na angustia.
Só lle desexo que se algún día a sociedade se rebele, saímos á rúa, tomamos os poderes públicos, proclamamos unha Asemblea Constituínte, convocamos un referendo sobre a forma de Estado, disolvemos os partidos actuais e obrigámolos a refundarse en partidos que atendan ás ideoloxías políticas e non ás económicas, establecemos un sistema de eleccións realmente democráticas, saímonos da moeda alemá (chamada tamén euro) e establecemos pactos bilaterais cos países importantes, investimos en educación e investigación. Se todo iso pasa e empeza cunha mecha que a sociedade acende. Se pasa e asaltamos o seu palacete na Moncloa, oxalá vostede estea xa camiño do exilio en Berlín.
Ou vaino pasar mal, moi mal.
"Os recortes acéptanse por unha das forzas mais importantes da humanidade, o medo."
http://elhombrebizantino.wordpress.com/2012/04/22/el-presidente-do-pas-de-os-horrores/
Verá vostede, señor presidente. O que máis me molesta non é que vostede sexa un bastardo malnacido, senón un ignorante, e sobre todo un mentireiro. Presentouse a unhas eleccións dicindo que non faría cousas que agora fai. Dixo hai tempo que a posibilidade dunha amnistía fiscal parecíalle inxusta e absurda, e non tardou nin tres meses en recorrer a esta medida de forma inxusta e absurda, como sinala o deputado de EU Alberto Garzón ao que vostede e os seus secuaces ningunean como a calquera outro que non sexa seguidor seu. Esa é a democracia que vostedes entenden, ignorar aos representantes da cidadanía que non lles afín. Vostede dixo que a Sanidade e a Educación non se tocaban, e tocárona pero ben. Á banca nada, e iso que os grandes expertos en economía sinalan que, ou lle metemos man aos seus amigos das finanzas, ou imos a pique.
Voulle a explicar unas cantas cousas dado que vostede é un ignorante que le prensa deportiva en lugar de libros de historia, economía ou política. Durante os anos 20 houbo xente que tivo a xenial idea de crecer moito, por encima das súas posibilidades como agora teñen vostedes tan de moda dicirnos. Tanto que mesmo a Churchill, para saír da situación de postguerra, ocorréuselle revalorizar líbraa, o que trouxo baixada de soldos e aumento das horas de traballo. Non só non se creceu por encima do esperado senón que destruíu a posibilidade de crear un modelo sustentable de crecemento baseado no consumo, o que permite terciarizar unha economía e facela verdadeiramente competitiva. Iso é ser un país desenvolvido e non gañar mundiais de fútbol. Cando chegou a crise do 29 e a posterior recesión mundial nos 30, nun país tan pouco sospeitoso de socialista, comunista ou o que vostedes queiran, como EUA, decidiron adoptar unha cousa chamada New Deal, que consistiu, entre outras cousas, en subir os soldos e baixar as horas de traballo. Como consecuencia, había máis postos de traballo para cubrir esas horas de menos, e os que saían do seu traballo investíano en consumo, o que reactivou a economía e permitiu ao país dar un definitivo empuxón cara arriba para saír vitorioso dunha Guerra Mundial que librou en tres continentes.
Por se vostede non o sabe, as medidas que está a executar conseguiron o contrario. Falo en pasado porque talvez non o saiba, mais non hai nada novo nos famosos "recortes". Arxentina, Chile, Polonia, Rusia e así até un longo etc de países engrosan unha horrible lista de fracasos das políticas neoliberais de Milton Friedman e o Consenso de Washington que desde os 70 levan tentando facernos crer que mergullar a un país no shock económico é unha saída á crise. Xamais as medidas da Escola de Chicago funcionaron. Xamais un país saíu da crise desa forma. Xamais unha sociedade se beneficiou diso. Pola contra, xerou suicidios, deterioración do Estado do Benestar (que vostedes insisten en dicir que se terminou mentres vemos como crece e desenvólvese noutros países da nosa contorna) e destruíu o futuro de numerosas xeracións.
Vostede mente, señor Presidente, e é sumamente perigoso. Porque o anterior era un inútil, mais vostede é un pirómano en metade dun incendio. O outro cría vivir no País das Marabillas e vostede estanos sumindo no País dos Horrores. Toda política fiscal que non se base na xeración de riqueza, toda medida relativa ao empresariado que non atenda prioritariamente ás empresas que cotizan máis do 60% das súas ganancias en forma de soldos e impostos en España (e non Repsol, que soamente inviste un 20% e agora deféndena como española; hai empresas estranxeiras que reparten máis beneficios ao conxunto do país), todo o que non sexa alumar un futuro baseado na investigación e non no traballo precario, é destruír o futuro do país. A vostede e os seus secuaces éncheselles a boca dicindo que hai que fomentar o emprendedorismo, e en lugar diso desenvolven un plano baseándose nos ideais especulativos dos dirixentes da CEOE cuxo historial de empresas arruinadas pola especulación da que eles saen indemnes mentres o Estado faise cargo dos parados que deixan é absolutamente bochornosa. Eliminan de todo plano de emprendedores a posibilidade do emprendedor social e xeran unicamente unha nova caste de quenllas amparadas nunha reforma laboral neofeudal.
Vostedes esquécense que os países desenvolvidos como os EUA, Alemaña, Francia, etc., invisten entre o 2'6 e o 3'4% do PIB en I+D+I. España non só necesita un esforzo superior (en torno ao 6%) para porse á súa altura senón que vostedes baíxannos o investimento do 1'3% ao 0'9%. Para entendernos, vostede que só le sobre deportes, é a diferenza entre inventar un coche, e fabricalo. Quen o inventa ten os beneficios de todos e cada un dos coches que se venden. Quen o fabrica só das unidades que saen da súa fabrica. Onde se inventan os coches? En Alemaña, por citar un caso. Onde se fabrican? En España, Polonia ou Rumania. É evidente de quen estamos máis preto, pois. Ao darlle o machadazo que vostede lle deu á investigación condénanos a ser un país de camareiros, portaequipaxes, e por suposto de traballadores pouco ou nada cualificados que traballemos para empresas estranxeiras a soldos miserables mentres temos a moeda dos países con mellor calidade de vida. Se seguimos no euro é para vivir como eles, non para que vostedes fágannos vivir como en Botsuana con prezos de París.
Vostede estanos suicidando economicamente. Talvez non saiba quen é Paul Krugman, pero é Premio Nobel de Economía. Para el é evidente que vostede nos mente ou non quere darse conta de que non estamos nin sequera en recesión, senón en fase de depresión, e as súas medidas afúndennos cada vez máis. Aceptou ser o banco de probas do FMI, cuxas medidas xa arruinaron a varios países, pregunte se non por Grecia ou Italia onde están a fracasar estrepitosamente. Vostede non lle di á xente que estamos metidos nunha III Guerra Mundial cuxas armas non son de lume, senón que teñen a forma de experimentos socio-económicos, onde os tanques son axencias de cualificación da débeda, onde os países utilizan aos cidadáns para intereses alleos a estes, e onde, ao final, a xente está a morrer e sufrindo, como en calquera guerra. Vostede dinos que é bo meter a corenta alumnos por clase, que é bo que haxa menos profesores, menos médicos, menos atención sanitaria, e ás veces penso que simplemente vostede é imbécil, que non pode ser que actúe con maldade. E crer, sígoo pensando. Os malos seguramente son outros, vostede non ten a intelixencia suficiente para darse conta de todo iso. Si a ten, en cambio, para saber que todo isto pode traer revoltas sociais, axitación na rúa. Por iso vai aprobar unha medida pola cal será terrorismo e condena criminal resistirse á vontade do Goberno expresada nos seus brazos de coerción, é dicir, ao policía. Como eu estoulle dicindo isto, seguramente me acusará de terrorismo por incitar á xente a dicirlle a vostede as verdades á cara.
Señor Presidente, vostede non quere dicilo porque a Führer Merkel ameázalle desde o IV Reich que se instalou. Non é unha esaxeración, ouza, que o di até o Financial Times que como todo o mundo sabe é moi de esquerdas sen dúbida. Estamos metidos en metade dunha III Guerra Mundial, volvo repetirllo, e non é unha idea unicamente miña, senón de xente desa que estudou, ten doutoramentos, deu clase en varias universidades, viaxou polo mundo, leu moito, moito, fala varios idiomas, viviu diferentes procesos de crises e recuperación, e a algúns tamén lles gustan os deportes. Porén tamén ven que vostedes nos meteron unha primeira fase de Movementos Financeiros que afogaron a nosa economía e agora métennos nunha fase de Posicións para afundirnos no shock, no medo, na angustia.
Só lle desexo que se algún día a sociedade se rebele, saímos á rúa, tomamos os poderes públicos, proclamamos unha Asemblea Constituínte, convocamos un referendo sobre a forma de Estado, disolvemos os partidos actuais e obrigámolos a refundarse en partidos que atendan ás ideoloxías políticas e non ás económicas, establecemos un sistema de eleccións realmente democráticas, saímonos da moeda alemá (chamada tamén euro) e establecemos pactos bilaterais cos países importantes, investimos en educación e investigación. Se todo iso pasa e empeza cunha mecha que a sociedade acende. Se pasa e asaltamos o seu palacete na Moncloa, oxalá vostede estea xa camiño do exilio en Berlín.
Ou vaino pasar mal, moi mal.
"Os recortes acéptanse por unha das forzas mais importantes da humanidade, o medo."
http://elhombrebizantino.wordpress.com/2012/04/22/el-presidente-do-pas-de-os-horrores/
Nenhum comentário:
Postar um comentário