Arcadi Oliveres. Artigo tirado de aquí e originalmente pertencente a unha palestra proferida en Barcelona en 2003. O livro em que Oliveres ia publicar a história de Marc Rich, Juan Carlos I de Bourbón e Bourbón e o Prestige nom pudo ser publicado no Reino de España. No discurso de Nadal de 2002 o rei como bo hipócrita falaba dos voluntários que ían limpar as costas e solidarizábase con eles.
A causa da guerra é o petróleo, e polo que respecta ao petróleo no Estado Español, nos últimos dous meses vivimos unha situación que é a de perseguir o petróleo que se escapou cando un barco rebentou diante da Costa da Morte en Galiza.
Mentiras e falsidades detrás da noticia do Prestige 1º: cando o barco se afundiu, unha pregunta lóxica era Quen é o propietario do petróleo?. Porque se o petróleo se ten que transportar en condicións tan precarias nun barco sen dobre casco, cunha bandeira de conveniencia, é porque se lles pide un transporte moi barato. O propietario do petróleo é unha compañía suíza chamada Crown Resources, que é unha tapadeira do seu verdadeiro propietario, que tiña o 100% das accións, que é unha compañía rusa chamada Alpha Group. É unha empresa rusa moi moi importante, presidida por Mijail ...... que tivo un traballador durante moito tempo que se chama Vladimir Putin. Desde entón Alpha Group mantivo moi boa amizade con Putin. Hai 3 semanas, moito despois do accidente, o goberno ruso puxo en poxa unha cantidade moi importante das reservas de petróleo en Siberia. Finalmente as reservas de petróleo ficaron en mans de Alpha Group, sen subir demasiado na poxa precisamente, porque fixo un acordo co goberno ruso e deixoullo a 60% do prezo saír da poxa. Esta é unha empresa importante en Rusia, pero tamén nos EUA. A Alpha Group, un banco chamado Export-Import Bank concedeulle un crédito millonario grazas ás xestións realizadas polo representante, chamado Dick Cheney, actual vicepresidente do país.
Recibindo este crédito, Alpha Group sentiuse xenerosa e deulle 2 millóns de dólares para financiar a carreira electoral dun tal George Bush. Antigamente Alpha Group tamén patrocinara a campaña electoral dun tal Boris Yeltsin. Ao final, o Export-Import Bank non lle deu os créditos que prometera porque unha señora que nese momento era poderosa dentro do goberno americano chamada Madalaine Albright que estaba na secretaría de estado opúxose totalmente porque dixo que non se lle podía dar un préstamo a unha empresa dedicada sistematicamente ao tráfico de heroína. Esta era a empresa propietaria do petroleo. Porén o seu propietario ten un socio en Suíza, que é o que deixou o seu local para situar a empresa Crown Resources, Marc Rich, de nacionalidade española. Marc Rich, sobre os anos 79 ou 80 foi condenado en España a prisión porque se dedicaba sistematicamente ao tráfico de armamento. E sacouno da prisión un amigo seu que vivía en Madrid e que tiña moita influencia e que se chama Pío Cabanillas. Resulta que posteriormente, Marc Rich volveu entrar en prisión en Nova York outra vez por tráfico de armamento e foi indultado por dúas demandas de perdón que chegaron ao tribunal de dous personaxes importantes, un chamado Bill Clinton e outro Juan Carlos I [tamén asinou Sofía de Grecia, Nota do blogger]. A segunda cuestión é saber quen é o propietario do barco: unha familia de armadores gregos chamada Coloutos, que ten unha serie de barcos moi vellos, porque non reinvestiron, e o seu negocio empeza a facer augas e mesmo algún dos membros da súa familia se puxeron a traballar fóra de casa, cousa nada habitual. Un dos membros que se foi traballar fóra de casa atopou traballo na Comunidade Europea, e neste momento o seu traballo é a de ser asesor persoal de Loyola de Palacio.
A terceira pregunta é de quen eran os barcos que foron salvar o Prestige para evitar a catástrofe. Pois o dono é un señor que foi durante moito tempo o presidente da Patronal Española de Armadores de Barcos, que se chama Fernando Fernández Tapias, "Fefé", que é un personaxe da vida social madrileña, empresario por antonomasia, vicepresidente da patronal madrileña, vicepresidente do real Madrid, socio en moitos negocios do señor Marc Rich. Resulta que este señor se atopaba na provincia de Toledo de cazaría cun tal Manuel Fraga Iribarne o día que se afundiu o barco. Tamén hai que dicir que esta cazaría fora organizada polo presidente do Corte Inglés, que advertiu inmediatamente a todos os medios de comunicación que se daban a coñecer que el era o organizador da cazaría, o medio correspondente sería sancionado coa retirada da publicidade no futuro. Agora vou desviarme un pouco do tema. O mes de novembro quedamos todos moi impresionados ao ver uns nenos arxentinos da provincia do Tucumán, desnutridos e a piques de morrer de fame. Algúns destes nenos morreron.
Pero este Nadal tiven a ocasión de falar cun xornalista arxentino que me contou que os primeiros mortos de fame en Arxentina non son estes nenos, senón os da provincia de Neuquén, en 1996. Nesta provincia, unha parte importante da riqueza baséase na explotación de petróleo, e nese momento, unha empresa arxentina que tiña o monopolio de explotación que se chama Xacementos Petrolíferos Fiscais foi absorbida por unha empresa chamada REPSOL, desde entón chamada REPSOL-YPF. Nese momento REPSOL decide despedir á metade do persoal de YPF sen indemnización, deixando á poboación nun estado de precariedade e de fame negra. O actual presidente actual de REPSOL é Alfonso Cortina, fillo dun ministro Franquista chamado Pedro Cortina, irmán de Alberto Cortina, e ao mesmo tempo, membro da cazaría de Toledo, con Fraga, Fernández Tapias, organizada polo Corte Inglés. A cuarta cousa é que agora o Goberno dixo que nomeou un secretario de Estado especializado no tema para solucionar o desastre do Prestige. Este secretario é unha persoa chamada Rodolfo Martín Vila. Este señor era estudante cando eu era estudante, coa diferenza de que era o presidente nacional do Sindicato Español Universitario, que oficialmente era o sindicato de todos pero que na práctica era o sindicato dos franquistas. Iso permitiulle emprender unha carreira política que lle levou, entre outras cousas, a ser Gobernador Civil de Barcelona. En 1972, sendo el Gobernador Civil, uns compañeiros e eu decidimos crear unha asociación de veciños no noso barrio, "a Esquerda do Ensanche". (...) Non nos aprobou os Estatutos porque "non se trata dos estatutos, senón do nome, vostedes chámanse da ESQUERDA, dá igual que do Ensanche, é da ESQUERDA". E non nos aprobou a asociación. E fixemos un recurso para ver se o seu superior rectificaba. O recurso chegou ao seu superior, que era o que entón se chamaba o Ministro da Gobernación, (equivalente ao ministro do interior). Pero o recurso tivo mala fortuna porque cando chegou a Madrid, Martín Vila xa era Ministro da Gobernación e volveuno a negar. Esta é a persoa que agora ten que solucionar o do Prestige. Este señor fixo unha gran carreira económica, fixérono presidente de ENDESA e entón comprou a empresa monopolio da electricidade en Chile e deuse conta de que en Chile non había suficiente produción de electricidade e pensou que a mellor maneira era construír encoros. E decidiu facelo, chamou a uns xeólogos para que lle indicasen o mellor lugar para facelo, e os geólogos contestaron nun mapa, e resulta que era o territorio que servía de reserva aos indios Mapuches, segundo o que estaba escrito na constitución. O señor Martín Vila non tivo ningún escrúpulo e dixo "Os mapuches fóra, que teño que pór o encoro" e ofreceu aos mapuches outro territorio que tiña a vantaxe de que estaba nevado 9 meses ao ano. Evidentemente non aceptaron, protestaron, e Martín Vila fixo que a policía os perseguise e os botara de alá. Pero non gañou totalmente o proceso porque os mapuches demandaron a Martín Vila e un día que foi viaxar para ver a súa empresa eléctrica, cando chegou ao país dixéronlle que non lle recomendaban que pasase a fronteira, porque se o facía sería detido e apresado directamente. Este é o personaxe que nos ten que salvar do Prestige.
Nenhum comentário:
Postar um comentário